Wij weten het zeker, de JO17-1 heeft nu ook de beker!!!

Allereerst moet ik wat recht zetten. In een eerder verslag schreef ik dat de JO17-1 als eerste jeugdteam de halve finale bereikte. Een attente lezer wees mij er op dat dat niet klopte. Een aantal jaar geleden heeft de, toen nog A1, een halve finale gespeeld en deze ongelukkig verloren. Ook heeft er een MA1 2x de finale bereikt en deze gewonnen. Dit geschreven hebbend, gaan we het over de finale van de JO17-1 tegen Spartaan’20 JO17-4 hebben.

Om 9 uur vertrok een volle bus met spelers, staf en een heel aantal FCR fans richting Barendrecht. Om 12 uur kon de wedstrijd beginnen. En al hebben onze jongens het in de competitie en de beker rondes niet echt moeilijk gehad, dit was anders. Je komt om te winnen en dat wil de tegenstander ook. Er werd door beide teams gestreden. De keeper van Spartaan hield hun team een aantal keren goed op de been, terwijl de aanvallen van Spartaan onze verdediging nauwelijks voorbij kwam. Met een prima uitgespeelde kans wordt de bal eindelijk de touwen ingeschoten, 1-0 voor FCR. Als niet veel later de tegenstander een vrije trap krijgt, wordt deze over alles en iedereen geschoten en is de stand weer gelijk, 1-1. Toch komt Rijnvogels weer op voorsprong, als een corner ingekopt wordt. Vlak voor rust wordt de bal achterin niet lekker weggewerkt en wordt het 2-2.

De tweede helft. Er wordt hard gewerkt en met deze temperaturen viel het als toeschouwer niet mee, laat staan om te spelen. Chapeau voor de spelers om het tempo toch hoog te houden. We stevenen af op penalty’s, waar niemand op zit te wachten. Dan verlaat Rian het veld, er is wat aan de hand en dat is figuurlijk maar ook letterlijk. Gevallen en het is duidelijk dat dat niet goed zit. En in het ziekenhuis wordt bevestigd wat iedereen ook al dacht. Een gebroken pols, erg jammer dat hij het vervolg van deze middag niet kon meemaken. Nu weer de wedstrijd, 10 minuten voor tijd wordt een foutje van een verdediger van Spartaan benut. Hij geeft een onbedoelde voorzet, waar FCR wel raad mee weet, 3-2. Dan is het zenuwslopende wachten op het eindsignaal. Met wat extra blessuretijd kan dat lang duren. Dan eindelijk barst er een gejuich los. GEWONNEN!!!!!

Wat een topteam!! Wat een wedstrijd!! Ik kan nog wel even doorgaan, maar kort gezegd, wij hebben genoten van deze kanjers. Terug op “de Kooltuin” werden de jongens warm onthaald. En toen even later Rian zich met gipsarm weer bij de groep voegde ging er een luid gejuich op en dan blijkt weer hoe hecht deze groep is. Jongens bedankt voor dit heerlijk seizoen!! En Rian wensen we heel veel sterkte.

02/06/2019