Vrouwen 1 lijdt pijnlijke nederlaag

Snel volwassen worden is de boodschap voor ons vlaggenschip. Na twee nederlagen op rij waarin de ploeg weer veel te laat wakker werd, wordt het tijd om hier lering uit gaan trekken. Binnen het uur keek de ploeg van Wim Bouckaert tegen een 0-3 achterstand aan. Slap in de duels, niet geconcentreerd en zeer slordig in de eindfase waren de steekwoorden voor dit gedeelte van de wedstrijd. Dat kan en mag nooit meer gebeuren. Dat in de laatste twintig minuten het team eindelijk de schroom van zich af gooide was goed om te zien en daarin kwam het zelf nog heel dicht bij de 2-3 tien minuten voor tijd. Dan hadden we het nog wel willen zien. Helaas kwam het niet zover en de vierde seizoensnederlaag is een feit. Een totaal onnodige nederlaag.

De beginfase van de wedstrijd had Rijnvogels het initiatief en leek het goed in de wedstrijd te zitten. Na een minuut of tien kwam de ploeg echter in tweestrijd en ging de helft vooruit en de andere helft achteruit. Daarnaast hielp het vroege uitvallen van Anouschka Wolvers ook niet mee met een verzwikte enkel als resultaat. VIOD uit de buurt van Dokkum rook haar kans en werd steeds brutaler op De Kooltuin. De Friezen wachten op dat ene foutje en proberen via de counter tot goals te komen. Dit hebben ze aardig onder de knie. Zo kwam na een half uur spelen dan ook de openingstreffer voor de blauw-witten op de borden. Vier tot vijf maal wordt er een duel verloren en de rode loper werd nog net niet uitgerold voor de Friese spits die hier gretig gebruik van maakte. Bente Boogaard mocht even later aanleggen voor een vrije trap, maar helaas scheelde het weer slechts enkele millimeters voor een goal.

Na rust hopelijk een scherper Rijnvogels, maar niks bleek minder waar. Binnen tien minuten lagen er twee goals in uit een van te voren besproken bekend concept van de bezoekers: de standaardsituaties. 0-3 in eigen huis is niet fraai. Coach Wim Bouckaert bracht Loraine Kuijt, haar eerste minuten na de horrortackle bij Reiger Boys, en er kwam nieuw elan in het elftal. Rijnvogels werd wakker en speelde het laatste gedeelte zoals we Rijnvogels kennen. Vol passie, strijd en ietwat opportunistisch. Tweede ballen gewonnen en er werden fouten bij de tegenstander afgedwongen. Het was dan ook Loraine Kuijt die optimaal profiteerde van een foutje achterin en Rijnvogels gaf een teken van leven. Daarna werkte VIOD bijna de bal in eigen goal en was Claudia op weg naar het vijandelijke hok, maar tikte de bal te ver voor zich uit. Rijnvogels bleef het proberen, maar VIOD deed er alles aan om de wedstrijd te vertragen. Waar tien minuten blessuretijd nog redelijk was, werd het een minuutje en dus kon Rijnvogels geen vuist meer maken.

Een totaal onnodige nederlaag met een uitstekend slot van de wedstrijd van ons vlaggenschip. Alleen koop je daar helemaal niets voor. Een uur lang werd er ontzettend slap gespeeld. De trouwe supporters zagen niet de ploeg die normaliter over lijken gaat en met het mes tussen de tanden speelt. En dat ligt niet aan de blessures, de scheidsrechters, het veld of de weersomstandigheden. Dat mag geen excuus zijn. Tijd om in de spiegel te kijken, de wonden te likken en zaterdag weer alle neuzen dezelfde kant op hebben. Alleen dan kan Rijnvogels meedraaien in deze knotsgekke competitie. En dan is de uitslag van volgende week tegen Be Quick uit Zwolle niet eens zo belangrijk, als de vonken er maar vanaf vliegen door een herkenbaar FC Rijnvogels.

12/11/2017