Vr3 doet zichzelf tekort

Toen het na 5 minuten spelen, door twee doelpunten van Inge Gerring, al 2-0 voor ons stond kon niemand bevroeden dat we aan het einde van de rit met lege handen zouden staan. Een bittere pil die met enige moeite in de derde helft weggespoeld kon worden. Een scala aan redenen voor deze onnodige nederlaag passeerde de revue maar misschien verwachten we wel teveel van onszelf en de anderen.

Op een prachtige nazomer zaterdag was de start van de wedstrijd geweldig. Al na 2 minuten schoot Inge Gerring, na een schitterende pass van Connie de Jong, de 1-0 met haar linkerbeen binnen. En nog geen drie minuten stond Inge alweer op de juiste plek. Met haar buik kon ze een voorzet (of was het een schot) van Laura de Best binnenlopen. Dat was ff lekker beginnen en nu maar eens kijken wat RCL daar tegenover zou zetten. Het spel speelde zich met name op het middenveld, tussen beide strafschopgebieden, af. Echte kansen waren voor beide teams op een hand te tellen maar door de comfortabele voorsprong drongen we ook niet echt aan. Na een half uur de eerste wissels. Laura de Best, vrijdagnacht ziek geworden, was leeg gespeeld en Connie de Jong kan nog niet een hele helft spelen. Of het door deze wissels kwam valt niet te zeggen maar de wedstrijd kantelde zich langzamerhand steeds meer richting RCL. We controleerden dan wel de wedstrijd maar we kwamen steeds minder voor de goal, het frisse was er vanaf zeg maar. RCL voelde dat kennelijk ook en ging het accent op de aanval leggen. Vlak voor rust werd het door een fenomenaal mooi doelpunt dan ook 2-1. Vanaf onze rechterkant kreeg een speler van RCL de ruimte om eens lekker uit te halen en bal vloog vanaf 25 meter over onze keepster in de linkerkruising. Wat een mooie goal, daar kon ik stiekem ook wel van genieten. Ondanks deze goal was er nog niets aan de hand, de controle bleef in onze handen. De uitstekend leidende scheidsrechter Ben Berk floot even later af voor de rust.

Na rust eigenlijk hetzelfde spelbeeld, RCL drong aan maar wij controleerde de wedstrijd. Wel werd duidelijk dat een grote bank (met 5 wisselspelers) niet altijd een voordeel hoeft te zijn maar soms ook tegen je kan keren. De organisatie was soms ver te zoeken na alle wissels en omzettingen. Voeg daaraan toe dat meerdere spelers ergens last van hadden en dat resulteerde erin dat we er niet meer uit konden komen. Of naar achteren werden gedrukt, het is maar hoe je dat ziet. De voorhoede kon steeds minder de bal vasthouden en het middenveld kon de ballen niet meer kwijt. Maar nog steeds die 2-1 voorsprong en dichthouden achterin was het devies. Tot halverwege de tweede helft lukte dat ook. En omdat RCL er niet doorheen kon komen gingen ze het (wederom) van afstand proberen. En ook deze keer was het raak. Ik heb het zien gebeuren maar ik weet bij god niet hoe ik kan beschrijven hoe deze bal er van een meter of 30 (vanaf onze linkerkant) in ging. Was dit nou een mooi doelpunt van RCL of deed FCR even niet mee? Zeg het maar, ik weet het echt niet maar het stond wel 2-2 en RCL rook bloed. Door blessures en fitheid problemen werden er weer omzettingen gedaan, wat veel gedoe opleverden en ons spel beslist niet beter deed worden. En mede daardoor kon RCL frank en vrij door het midden oprukken en wederom met een afstandsschot de overwinning naar zich toe trekken. Dat zelfde kunstje deden ze even later wederom maar deze keer kon onze keepster de bal prachtig uit de bovenhoek stompen. Wij kregen nog een laatste kans toen Hester de Mol over de rechterkant kon opstomen en een prachtige voorzet gaf op Mieneke Hazenoot. De controle was er even niet en de bal stroopte op zodat de verdediging van RCL redding kon brengen.

2-3 wie had dat gedacht, maar zoals eerder al gememoreerd misschien verwachten we teveel van ons zelf, met mij voorop.

P.s. met vereende krachten werd het hek bij veld 4 nog even recht gezet, dat dan weer wel.

30/10/2016