JO14-3: Broederlijke derby op de kooltuin

JO14-4 – JO14-3

Ruststand: 1-3
Eindstand: 3-7

Onze Rene was zaterdag druk met één van zijn (vele) andere activiteiten voor de club. Vandaar deze week een iets ander verslag over onze jongens.

Zowel de JO14-3 als de JO14-4 kent een moeilijke start van het seizoen. Beide teams zitten ingedeeld in een categorie waarin zij wekelijks worden geconfronteerd met tegenstanders van een behoorlijk niveau. Dat de confrontaties eindigen met grote cijfers, is iets wat vooraf al vaststaat. Intussen zijn er nog de personele problemen die het ook allemaal niet makkelijker maken. Wat het wel boeiender maakte, was dat de KNVB beiden ploegen in dezelfde competitie heeft geplaatst. Gevolg was de broederlijke derby op de kooltuin.

Een mooi zonnig veld 4 was het decor van de krachtmeeting tussen de twee teams van fcr. De jongens die normaal naast elkaar trainen, stonden nu tegenover elkaar. Het leidde tot boeiende gelijkopgaande wedstrijd waarin zowel de JO14-3 als de JO14-4 aantoonden niet te willen verliezen. Als trainers stonden wij toch ook redelijk gespannen langs de lijn. Zoals altijd waren er weer veel supporters aanwezig, wat zorgde voor een mooi derbysfeertje. Het is gênant om te zeggen, maar de enige goal die ik mij echt voor mij kan halen, was de openingstreffer van Sem. Een slim schot van afstand, waarbij hij keeper Geddy verrassend wist te verschalken. De opluchting bij de JO14-3 was groot, terwijl aan de andere kant teleurstelling heerste bij de JO14-4.

De JO14-3 drukte door en liep al snel uit naar de comfortabele voorsprong: 0-3. Intussen werkte de JO14-4 hard om de kraker niet dood te laten bloeden. Dat lukte, want nog voor de rust werd de stand teruggebracht naar 1-3. In de tweede helft golfde het spel wat meer op en neer. Felle duels werden uitgevochten door alle spelers op het veld. Fouten en prachtige acties wisselden elkaar in een rap tempo af. Peter Souverijn, die een behoorlijke wedstrijd floot, had met name zijn handen vol aan ballen die verkeerd werden ingegooid. Iets waar we misschien maar een hele training aan moeten besteden?

De JO14-3 maakte het beste gebruik van de kansen en liep wederom uit naar een grotere voorsprong: 1-5. Maar net als in de eerste helft weigerde de JO14-4 de handdoek in de ring te gooien en knalde de 2-5 op het bord. Dit was in een fase waarin het zelfs met een man minder speelde (gele kaart voor commentaar op de scheids). De JO14-3 antwoordde met een 2-6, maar moest vervolgens weer de 3-6 incasseren. Dat wij er ondanks de grote voorsprong nog niet gerust op waren zegt genoeg. De hachelijke momenten voor de goal bij beide teams waren ontelbaar. Het zegt ook dat we hebben gekeken naar een vermakelijk duel waarin de mannen (ondanks het kwaliteitsverschil dat er wel was) gewaagd waren aan elkaar. De 3-7 in de slotseconde was er één voor de statistieken.

De vreugde van een verdiende overwinning was voor de JO14-3 fijn om te ervaren. Over de JO14-4 mag gezegd worden dat ze heel dapper zijn blijven voetballen. Ook de sportiviteit bij het handjes geven na afloop mag geroemd worden. Henk en Mike waren terecht allebei erg trots op hun jongens. Jan en ik waren dat natuurlijk ook. Maar we waren het er vooral over eens dat we nu een wedstrijd hebben gespeeld, waarbij beiden teams doelpunten hebben kunnen maken en vooral lekker hebben kunnen voetballen. Iedereen doet zijn stinkende best, de sfeer is goed en is er een prettige samenwerking tussen de JO14 teams. Iets wat we allemaal goed bewaken. Het is mij verder opgevallen dat beide teams gesupport worden door een enorme achterban. Blijf dat doen, want het is en blijft heel belangrijk voor de jongens, ook in 2018!

Afgelopen dinsdag vond er in het geheim een kleine rematch plaats. JO14-3 tegen JO14-4 & trainers op veld 1! Het resulteerde in een leuke pot voetbal met een 3-0 overwinning voor JO14-4 & trainers. Het was genieten om zoveel plezier op het veld te zien. Dat is waar we het allemaal voor doen.

Guilliano

18/10/2018