Vrouwen 1 is tevreden met een punt

‘Je kan niet altijd zes gooien’

Een terechte puntendeling op sportpark De Akkers na een vermakelijke strijd tussen twee enthousiaste teams. Soms moet je je zegeningen tellen en concluderen dat een punt het maximaal haalbare is. Zeker na een week met veel personele tegenslagen. Enkelen zieken en spelers met kleine pijntjes die klaar worden gestoomd voor de finale van de competitie. Waar Rijnvogels zich in de eerste helft nog de kaas wat van het brood liet eten, ontstond er in de tweede helft wat moois. Het knokte als team, vocht voor elke meter en speelde volgens het in de rust uitgerolde strijdplan. Niet de volle buit qua punten, maar wel als team een stap in de juiste richting gezet.

Heerenveense Boys staat te laag voor de kwaliteit die zij in het team hebben. Het team kon aantreden in bijna de sterkste bezetting en het was duidelijk te zien dat ze niet voor niets de eerste vijf wedstrijden op rij hadden gewonnen. Rijnvogels werd even geklopt op felheid en ging zich er daarna steeds beter tegen wapenen. Het eerste kwart van de strijd werd gestreden op het middenveld zonder noemenswaardige kansen. Uiteindelijk kwam de eerste grote kans op naam van FC Rijnvogels. Loraine Kuijt werd diep gestuurd en kwam oog in oog met de keeper die haar doel goed verkleinde en daardoor de inzet goed pareerde. Een goede fase van Heerenveense Boys leverde de eerste treffer van de wedstrijd op. Weinig druk op de bal en de organisatie achterin was even weg. Hierdoor kwam Heerenveense Boys alleen voor het doel en kon de openingstreffer produceren. Zes minuten voor rust redde doelvrouw Danielle Hornes haar ploeg door een prachtig schot van de thuisploeg net genoeg te beroeren om via de lat een goal te voorkomen.

Een terechte voorsprong voor Heerenveense Boys en een mooie uitdaging voor Rijnvogels om als team veerkracht te tonen. De oplossing was in tactisch opzicht duidelijk en boven alles moest er een schepje bovenop gedaan worden. Als het niet op een voetballende manier kan, dan moet er voor elkaar gevochten worden. Dat gebeurde in de tweede helft. De linies zaten korter op elkaar en daardoor kwam Heerenveense Boys niet meer aan voetballen toe. Binnen de minuut werd de schade herstelt door een goed maar stevig duel op de bal en daarna een prachtige solo van Lavinia Poku die haar ploeg met een droge knal in de lange hoek op gelijke hoogte zette.

Rijnvogels had grip op de wedstrijd en hoefde niet meer de lange afstanden terug naar het eigen doelgebied af te leggen. Verdedigend gezien was de tweede helft bijna perfect. Het won bijna elke tweede bal en op strijd werd de aanvalslust van de groen-zwarte tegenstander aan banden gelegd. Een leuk duel voor de neutrale toeschouwer zonder dat het in de tweede helft echte kansen opleverde. Enkele eindballen aan de kant van Rijnvogels waren net niet op maat, waardoor er niet op doel kon worden geschoten. Met topscoorder Jannette van Belen in de laatste fase nog in de ploeg (klasse dat ze zich had gehaast om erbij te zijn na het kwalificatietoernooi van het Nederlands Militair team in België) werd nog een klein slot offensiefje ingezet. De hoop dat het ene balletje nog goed zou vallen in de zestien bleek niet de waarheid te worden. Als je dan de goal niet kan maken, moet je zorgen dat je niet verliest. Het gaatje in de Heerenveense Boys defensie kon niet meer worden gevonden. Rijnvogels bleef keurig in de organisatie spelen en dat was een prima keuze gezien de tussenstanden op de andere velden.

De technische staf sprak na afloop terecht hun trots uit over de vechtlust en de teamgeest gezien de fysieke gesteldheid van de ploeg. Als team is er een goed resultaat geboekt. Over veertien dagen staat de kraker tegen Berkel op het programma. Een tegen die tijd okselfris Rijnvogels zal hun goede voetbal combineren met wat er in deze wedstrijd qua vechtlust op de mat is gelegd. Want dat was grote klasse in voornamelijk de tweede helft.

De resultaten op de andere velden waren wederom gunstig. De voorsprong van acht punten blijft hierdoor gehandhaafd en dus kan de finale van de competitie nu echt beginnen. Het allerbeste Rijnvogels moet zich dit seizoen nog laten zien. Nog zes finales, zes keer alles opzij zetten, elkaar beter blijven maken en niks aan het toeval over laten. Vanaf zaterdag 6 april gaat het echt gebeuren voor ons vlaggenschip.

Scoreverloop
’32 1 – 0 Heerenveense Boys
’46 1 – 1 Lavinia Poku

Klik op de blauwe F voor het fotoverslag van Els van Asten

24/03/2019